Agent Recon incelemesi: Chuck Norris zar zor geri döndü

Filmin Genel Atmosferi ve Efektler
Mekanlar, görüntü yönetmeni Zach Trout'un aptalca içeriden çektiği kontrplaktan inşa edilmiş orman paintball sahalarına benziyor. Silah sesi görsellerinin tamamı animasyonlu, pikselli yaralar ve namlu parıltılarından oluşuyor, tıpkı 90'ların bilgisayar oyunları gibi. Ting'in üçüncü tutku projesi, yalnızca yumruk attığında ya da karın tekmelediğinde orta derecede başarılı görünüyor; geri kalanı ise markasız tabletlerin ve rastgele plastik parçaların ileri fütüristik teknoloji olarak kullanıldığı lise yapımlarından daha kötü oynuyor.

Chuck Norris'in Performansı
Chuck Norris, Ajan Recon hakkında bilmeniz gereken her şeyi içeriyor. Norris açıkça, minimum çabayla (bazı kısımları bilgisayarlı) bir mini silahı ateşlemek için seti yalnızca tek bir gün için süsledi; öyle ki Ting, Norris'in hareketsiz fotoğraflarını önceki konumlara kopyalayıp yapıştırmayı tercih etti. Tartışmalı olarak en parlak yıldızının sette görünmeye bile zahmet edemediği bir zamanda paranızı kazandırdığına inanan, vizyona girecek bir filmde bu kadar düşük kaliteli veya uyumsuz bir şey görmemiştim. Norris'in yer aldığı çoğu sahne, devam eden yer tutucular olması amaçlanan tamamlanmamış hazır fotoğraf sunumlarını hatırlatıyor.

Aksiyon Koreografisi ve Uzaylı Uşaklar
Aksiyon koreografisi, Ajan Recon'a hiçbir fayda sağlamıyor; ya her şeyi zıplayan sinematografiyle bulanıklaştırıyor ya da ikinci sınıf dublör sanatçılarının yavaş performanslarını sergiliyor. "Uzaylı" uşaklar (siyah maskeli figüranlar) kendi yetersizliklerini abarttıkça borsalar darbe alıyor; Jim'in sözde insanlık dışı tehditleri, koyu renkli tulumlar giyen, kozmetik makyaj yerine yüzlerini kapatan adamlardan ibaret. Ukrayna'daki dinlenme salonlarındaki bağımsız güreş müsabakalarında daha inandırıcı saldırılar ve daha iyi oyunculuklar gördüm.

Diyalog ve Karakterlerin İnceliği
Diyalog, 80'lerin aksiyon kahramanları hakkında en iyi izlenimlerini veren üçüncü sıradaki yeteneklerin inorganik bir şekilde dile getirdiği beceriksiz jarhead kinayelerinden başka bir şey değil. İster sıradan bir askeri jargon kussun, ister birkaç beyaz kuşak dövüş sanatları kombinasyonuyla gözümüzü kamaştırmaya çalışsın, hiç kimse herhangi bir kişilik sergilemiyor.

Filmin Anlatımı ve Dijital Arka Planlar
Agent Recon'da hayal kırıklığı nedir? Tüm sekanslar, Diablo II gibi eski tarz video oyunlarındaki grafiklerin bile gölgesinde kalamayan dijital arka planlarda filme alınıyor. Herhangi bir dünya inşası korkunç derecede önemsizdir, çünkü "kül" veya "mana" açıklamaları kalan (ve dayanılmaz) 80 dakika içinde belki bir veya iki kez değerlidir. Sahne geçişleri, Chromecast'in arka plan slayt gösterilerinde bulabileceğiniz, büyük olasılıkla internetten satın alınan veya hatta ücretsiz olarak indirilen sıradan fotoğraflardır. Anlatımlar, sanki oyuncular ilk kez bir senaryo okuyormuşçasına, duygu ya da ses ritmi olmadan okunuyor. Liste uzayıp gidiyor.