Coralie Fargeat’ın Maksimalist filmi The Substance: Bir ayrıştırıcı eser mi?

Revenge: Kan, İntikam ve Güçlü Bir Kadın Kahraman
Revenge, Matilda Lutz’un hayat verdiği Jennifer karakterinin ihanet, tecavüz ve nihayetinde intikam hikâyesini konu alıyor. Jennifer, sevgilisi Richard’ın (Kevin Janssens) metresi olarak başladığı yolculuğunda, tecavüze uğradıktan sonra neredeyse ölüme terk ediliyor. Ancak Jennifer, bu ihaneti ve vahşeti kabullenmeyip hayatta kalmayı başararak intikamını en acımasız şekilde alıyor. Filmde Jennifer, çaresiz bir kurban olmaktan çıkıp güçlenmiş bir kahramana dönüşüyor ve bu dönüşüm, sinemaseverleri büyülüyor. Fargeat, bu dönüşüm hikâyesini olağanüstü bir yönetmenlik performansıyla izleyiciye sunuyor. Filmdeki renk kullanımı, olayların geçtiği ortamın büyüleyici doğası ve tecavüz kültürü gibi ağır konuların alt metinlerde işlenmesi, Revenge’i bir intikam hikâyesinden çok daha fazlası haline getiriyor.

Çöl Manzarası ve Mad Max Etkisi
Filmde yer alan çöl manzarası ve renk kontrastları, izleyiciyi adeta George Miller’ın Mad Max: Fury Road filmindeki distopik dünyaya götürüyor. Turuncu kumlar ve mavi gökyüzü arasındaki belirgin renk farkı, çölü bir karakter haline getiriyor ve Jennifer’ın intikam yolculuğuna katkı sağlıyor. Geniş ve uçsuz bucaksız bu çorak arazi, Jennifer’ın düşmanlarına karşı verdiği savaşın zeminini oluşturuyor. Bu ortam, onun içgüdüleriyle hareket eden, hayatta kalmak için her şeyi göze alan bir kadın haline dönüşmesine de olanak sağlıyor. Jennifer’ın intikamını izlemek keyifli olduğu kadar şok edici de oluyor. Filmdeki aksiyon sahneleri ve kanlı anlar, izleyiciyi ekrana kilitliyor. Ancak Jennifer’ın geçirdiği dönüşüm, seyirciyi duygusal olarak da etkiliyor. Bu dönüşüm, onu sadece bir kurban olmaktan çıkarıp, adeta bir aksiyon kahramanına dönüştürüyor.

Tecavüz Kültürüne Dair Güçlü Mesajlar
Coralie Fargeat, Revenge filminde sadece kanlı bir intikam hikâyesi anlatmakla kalmıyor; aynı zamanda tecavüz kültürüne de sert bir eleştiri getiriyor. Fargeat, cinsel şiddete uğrayan kadınların çevrelerinde onları suçlayan toplumsal normlara meydan okuyor. Financial Times’a verdiği bir röportajda, Fargeat, Jennifer’ın “bir arzu nesnesi” olarak algılanabileceğini ancak bunun tecavüze uğraması gerektiği anlamına gelmediğini belirtiyor. Bu güçlü duruş, toplumda sıkça görülen “kurbanı suçlama” eğilimine karşı net bir mesaj veriyor. Filmde cinsel şiddet mağdurlarının genellikle suçlandığı, kıyafetleri ya da davranışları nedeniyle kendilerini tehlikeye attıkları yönündeki klişelere karşı çıkan Fargeat, izleyiciyi suçlunun kim olduğunu düşünmeye itiyor. Filmde hız hiç kesilmiyor ve seyirciyi yaşanan gerçek adaletsizliklere odaklanmaya zorluyor.

Revenge: Erkek Bakışına Karşı Bir Durum Analizi
Coralie Fargeat’ın Revenge filmi, nadir rastlanan bir başarıya imza atıyor. Tecavüz gibi hassas bir konuyu ele alırken, aynı zamanda izleyiciyi aksiyon dolu bir hikâyeye sürükleyerek kahramanı için tezahürat yapmaya yöneltiyor. Film, erkeklere karşı bir ders niteliği taşımıyor; tam tersine, erkeklerin de kurbanı suçlayan toplumsal normlar karşısında pasif kalmalarının nasıl bir tehlikeye yol açabileceğini gösteriyor. Filmin en dikkat çeken yanlarından biri de Jennifer’ın yalnızlığı. Onu kurtarmak için hiçbir erkek yardıma gelmiyor ve bu, onun verdiği savaşın ne kadar zorlayıcı olduğunu daha da belirgin hale getiriyor. Jennifer, hayatta kalabilmek ve adaletini sağlamak için bu tehlikeli adamlardan kurtulmak zorunda kalıyor.