“……DEĞİL!’’

-Öyle bir yerindeyiz ki zamanın;

Başında mı yoksa sonunda mı bu belli DEĞİL.

-Bir alaca karanlık kuşağı ki gittikçe koyulaşmakta;

Gece midir akşam mı, hiç belli DEĞİL.

-Yalpa içinde, adeta savrulmakta bir alamet;

Rüya değil de sanki bir kıyamet;

Canhıraş bir gidiş, hiç hayırlı DEĞİL.

-Memleket durmadan boğuşmakta,

İnsanlık uzaklarda, vicdan yerinde DEĞİL.

-Sarmakta ortalığı, koyulaşan, inatçı bir duman;

Bir sis ki bu, artan "ak karanlıktır" azalmakta DEĞİL.

-Ağırlığının altında göz gözü görmemekte;

Artan bir gürültü, kulaklar duymakta DEĞİL.

-Her yer, her şey sanki koyu balçıkla örtülü.

Hakkın hukuku yerlerde, yer ile yeksan;

Hiçbir şey yazık ki eskilerde gibi DEĞİL.

-Böyle miydi bu memleket, bize ne oldu?

Her yer, her şey ayrı gayrı, rahat-huzurlu DEĞİL.

-Öyle bir sis ki bu her yanı kaplayan "ak karanlık"tır;

Gündüzler zifiridir; geceler, gece DEĞİL.

-Sis, örtmekte üstünü sefaletin, riyanın ve yalanın;

Gerçek denilenler de yalan, gerçek gibi DEĞİL.

-Debdebeler, tantanalar, şatafatlar yaman mı yaman;

Yalanın doğru gibi söylenmesi, artık işten bile DEĞİL.

-Hep zehirli gülüşler, nefretli bakışlar, bu nedir?

Pespayelik sarmış ki her yeri, göz gözü görür DEĞİL.

-İkbalin kıblesi olmuş, el ayak öpmeler;

Her gün, tutulmayan sayısız boş vaatler, inanılır DEĞİL.

-Yargı yerlerinden kovulurken “hak”!

Hileler, desiselerle vicdanlar rahat DEĞİL.

-Korkular yüzünden kilitli ağızlar, dişler.

Hakir görülmekte haklar, ara ki bulasın DEĞİL.

-Sisin koyuluğunda her şey, silinmiş gibi bembeyaz, aktır;

Her yeri kaplayan "ak karanlık"tır, sanki sis DEĞİL.

-Bir kasırga sanki, estikçe ezip geçmekte;

Boy vermiş ekinleri yere sermekte.

Altın başaklar artık dalında DEĞİL.

-Bir kara tufan, bir sel, ne var yok katıp önüne, sürüklemekte;

Dava, bu seli dağıtmaktır, önünden kütük kapmak DEĞİL.

-Kırıp döktü, sürmekte bu sel, ne varsa dağıttı;

Geride balçık deryası bıraktı, bir avuç toprak DEĞİL

-Yolu yok, çıkılmalı, kurtulmalı bu balçık deryasından;

Suret-i haktan görünüp, öyle kurnazlıklarla DEĞİL.

-İkbal peşinde koşup, göz boyamakla yola çıkılmakta;

Artık yol belli değil, iz belli DEĞİL.

-Kim neye, neden karşı, neyin yanında, iktidara yakınlıkta;

Kimin eli, kimin cebinde o tarafta, hiç belli DEĞİL.

-İktidarda ya da yanında kalmak dava, bu yolda göz gözü görmemekte;

Halkın tasası, derdi denilenler, kimselerin derdi, hiç DEĞİL.

-Halay çeker gibi durmadan, zevki sefa yan yana;

Bu gitmeler gitmek DEĞİL.

-Fark edebilmeli sahteyi gerçeği, kötüyü ve iyiyi,;

Hiçbir şey artık göründükleri gibi DEĞİL.

-Gerçek gibi görünse de suretler,

gözden geçirmeli o gerçek denilenleri;

Gerçek yalanlar ve yalan gerçekler, gerçekler DEĞİL.

-Hep birlikte yeniden, gerçeğin altı kalınca çizilmeli;

Zor dönemeçte Cumhuriyet, tutuklu hürriyet, bu şaka DEĞİL.

-Kurtuluş, kuruluş, bağımsızlık, Adeniz’e kısrak başı gibi uzanmışlık;

O büyük sığınak, o ulu çatı, hani nerede?

Ara ki bulasın, artık yerinde DEĞİL.

-Nerde kaldı hani nerde ülkü birliği, gönül birliği;

Nerede tasa, nerede keder, kıvanç birliği?

Kaydı gitti yıldızlar gibi, görünür DEĞİL.

-Neyi, nasıl yapmalı, elbet bu bir sır DEĞİL.

Bir zehir ki dolanmakta damarlarda;

Bencilliğin egosundan, başka şey DEĞİL.

-Ne Cumhuriyet, ne demokrasi, ne ideal;

Dert sanki, yer kapma derdinden başka şey DEĞİL.

-Böyle gelinse de bugünlere, böyle süremez.

Umutsuzluğa hele hiç yer verilemez.

-Gerçekler ortada, kapıya dayandı.

Doluya konulsa alır; boşa konulsa ‘’dolar’’ DEĞİL.

-Tufan sel olmuş sanki taşmakta, her şeyi önüne katıp yıkmakta.

Nasıl da kötüleşti zaman, hiç tekin DEĞİL.

-Her şey artık bambaşka bir eşikte;

O manzara-i umumiye, bildiğimiz gibi DEĞİL.

-Bin yıldır sanki ağır mı ağır, kapkara karabasandı;

Öyle bir dert ki geçecek elbet, çekilecek gibi DEĞİL.

-Öyle bir yerindeyiz ki zamanın artık;

Armudun sapı, üzümün çöpü DEĞİL!

Arif olana tarif, gerekli DEĞİL!