Kapitalizm Neden Bisikleti Sevmez?

Bisiklet, insanlık tarihindeki en basit ve etkili ulaşım araçlarından biridir. Çevre dostu, ekonomik ve sağlıklı bir seçenek olarak ön plana çıkar. Ancak, günümüzün yoğun rekabet içeren ve tüketim odaklı kapitalist sistemine baktığımızda, bisikletin bu sistem içinde tam anlamıyla yer bulamadığı görülebilir.

Peki, kapitalizm neden bisikleti sevmez? 

• Kâr Odaklılık ve Büyüme İhtiyacı: Kapitalist sistem, şirketlerin kâr elde etme ve sürekli büyüme hedefi üzerine kuruludur. Büyüme sağlamak içinse tüketimi artırmak gereklidir. Bisiklet gibi dayanıklı ve uzun ömürlü ürünler, sık sık yenilenmeyi gerektirmez. Bu durum, üreticilerin sürekli yeni ürünler üretme ve tüketiciyi teşvik etme ihtiyacını zorlar. Bisiklet gibi uzun süre kullanılabilir ürünler, bu döngüyü zorlaştırır. 
• Reklam ve Pazarlama: Kapitalist sistemde reklam ve pazarlama faaliyetleri büyük bir öneme sahiptir. Ancak, bisiklet gibi basit ve doğal bir ulaşım aracı için büyük reklam bütçeleri ayırmak, diğer tüketim ürünleri kadar karlı olmayabilir. Dolayısıyla, bisikletin popülerliğini artırmak için yapılan reklam çalışmaları, genellikle diğer ürünlerin gölgesinde kalabilir.
• Tüketim Alışkanlıkları: Kapitalist sistem, tüketiciyi sürekli yeni şeyler almaya teşvik eder. Hızla değişen moda ve trendler, insanları sürekli olarak yeni giysiler, aksesuarlar ve teknolojik ürünler satın almaya yönlendirir. Bisiklet ise temel ihtiyaçları karşıladığı için sık sık değiştirilmesi gereken bir ürün olarak görülmez. Bu da sistem içinde çelişkiye yol açar. 
• Ulaşım Alternatifleri: Kapitalist sistem, bireyleri kişisel araç sahibi olmaya teşvik eder. Otomobil, kapitalist toplumların sembolü haline gelmiştir. Bisiklet gibi çevre dostu ve ekonomik ulaşım araçları, otomobil endüstrisinin karşısında bir tehdit olarak görülebilir. Bu nedenle, bisikletin yaygınlaşması yerine otomobil kullanımı teşvik edilir.
• Altyapı ve Şehir Planlaması: Kapitalist sistemde altyapı ve şehir planlaması, genellikle otomobil kullanımını ön plana çıkaracak şekilde düzenlenir. Geniş yollar, otoparklar ve otomobil dostu şehir yapıları, bisiklet kullanımını zorlaştırır. Bisiklet yolları ve güvenli park alanları gibi altyapı yatırımları ise genellikle öncelikli değildir.

Kapitalizmin ana hedefi, tüketimi teşvik ettiği için bisiklet gibi uzun ömürlü ve çevre dostu ürünlerin bu sisteme tam olarak uyum sağlamadığı görülebilir. Ancak, sürdürülebilirlik ve çevre bilincinin artmasıyla birlikte, bisiklet gibi alternatif ulaşım yöntemlerine olan ilginin de artacağına inanmak mümkün. Umarız gelecekte kapitalist sistem, çevre dostu seçeneklere daha fazla alan tanıyan bir yapıya dönüşebilir.